Maakbaarheid
Na een onverwachte, verplichte maar ook welkome covid-break van ruim een jaar is er weer de inspiratie voor een blog. Dit keer met niet alledaagse businessonderwerpen als maakbaarheid, twijfel, falen, eenzaamheid en vertrouwen.
De meeste mensen, en ik ook, krijgen energie van succes. Als iets lukt, als iets gerealiseerd wordt dan geeft dat energie. Daarentegen kost het mij energie als iets mislukt, als iets anders loopt dan ik voor ogen heb of wat in mijn ‘smart doelen’ staat. Dromen vind ik leuk, maar wel met een deadline. Rationeel is het dus beter om naar succes te streven, dit is voor mij echter een jammerlijke misvatting gebleken. Feit is dat zaken mij soms voor de wind gaat. Op die momenten klop ik mezelf op de borst, op het arrogante af met een houding in de trant van ‘zie je wel, ik weet hoe het werkt, heerlijk hè die flow, succes is een keuze!’
Flow is flauwekul weet ik nu, het is niet meer dan dat af en toe de zon schijnt. Als er bewolking is dan schijnt de zon ook, alleen zien we hem dan niet. De kunst is te weten dat de zon, als metafoor voor succes, altijd schijnt, soms zichtbaar en soms bedekt achter de wolken. Dit vraagt om een diep vertrouwen op iets wat we natuurlijk allang weten. Succes zonder falen kan niet bestaan, streven naar alleen succes is een doodlopende lijdensweg die bezaaid is met stress, ongeduld, hebzucht, angst, agressie en nog meer van dat soort eigenschappen die ik liever niet van mezelf onder ogen kom.
Vertrouwen
Kunnen we dan wel verantwoordelijk zijn voor ons succes? Of kan er altijd ook gefaald worden, kan ons bedrijf ieder moment in de wolken terecht komen? ‘Ja’ is het te voorspellen antwoord, ermee omgaan is de grote uitdaging. Van dit falen wilde ik tientallen jaren wegblijven. Bij falen gaf ik mezelf op mijn donder, hoe kon ik toch ooit zo’n fouten maken. Terwijl we rationeel natuurlijk weten dat zonder experimenten, zonder uitproberen, zonder vallen en opstaan sowieso geen ontwikkeling mogelijk is. Denk maar aan hoe we allemaal hebben leren fietsen, knieën tot aan bloedens toe opengevallen.
Het helpt mij nu enorm als ik de vervelende onmachtige gevoelens van het falen überhaupt durf toe te laten. Eerder werd er een flinke borrel genomen en nog een tandje bijgezet met harder werken. Het werkte destructief, maar ik wist niet beter.
Met wijsheid durven falen is een enorme ondernemerskwaliteit. In het zakendoen is dit echter nog maar moeizaam ontwikkeld. Succes wordt uitvergroot en falen wordt veelal nog angstvallig onder het voerkleed geveegd. Wat zou de klant wel niet denken als zij zouden zien dat wij geen supermensen zijn, maar gewone mensen die fouten maken? Wat een ruimte en lichtheid zou het ons brengen als we écht kunnen voelen dat falen oké is, dat geen flow helemaal top is. Dat succes net zo tijdelijk is als verlies.
Eenzaamheid
Hierbij ga ik er wel vanuit dat we de algemene basisprincipes, de kernkwaliteiten van ondernemen en persoonlijk leiderschap kennen en toepassen. Kort samengevat denk ik dan aan authentiek je eigen visie durven volgen, kansen zien, bewust risico durven nemen, bewust verlies durven nemen, trouw blijven aan je diepere gevoel zonder de boekhoudkundige cijfers te verloochenen.
Daarbij kan een gevoel van eenzaamheid een thema zijn en dat is prima. Mijn eigen visie volgen kan mij het gevoel geven dat ik er alleen voor sta. Ik luister wel naar adviezen van derden, denk erover na en moet dan toch ook weer eigen keuzes maken. Keuzes waarbij ik trouw blijf aan mijn visie of levensmissie, die anderen wellicht afwijzen. Dan is er nog maar één ankerpunt en dat ben ik zelf.
Goed
En is een eigen keuze wel écht alleen van ons? Dat is nog maar de vraag. Waarom hebben wij een bepaalde visie en een bepaald gevoel waarop wij onze keuzes baseren? Waar dit vandaan komt is volgens mij een spirituele, mystieke vraag. Dit weten we namelijk niet en dit hoeven we ook niet te weten. Dit niet-weten noem ik wijsheid in tegenstelling tot een niet-weten vanuit dommigheid.
Bij het zien van ons niet-weten vanuit wijsheid wordt het ondernemen écht, dan is er een écht geloof en een écht vertrouwen in onszelf en het leven nodig. Een echt zelfvertrouwen kan zich dan ontwikkelen, een zelfvertrouwen dat durft te leven en te ondernemen voorbij falen en lukken.
3 p’s
Daarbij is een gerede twijfel op z’n plaats over de maakbaarheid van dit echte zelfvertrouwen. Het gaat er meer om dat we stoppen met een voorkeur te hebben voor succes en onze ogen sluiten voor de leerprocessen van ons falen. Bij mezelf voelt het nog regelmatig alsof ik een strijd voer met mijn falen, onnodig, ik weet het, maar het is er. Mijn voorkeur zit dan bij de zogenaamde flow en niet bij de 3 p’s van ploeteren, prutsen en proberen. En juist deze 3 p’s zijn onmisbaar bij het ondernemen.
Hier spelenderwijs mee omgaan is voor mij de kunst van het ondernemen. Dan is het goed zoals het is, niet vanuit onverschilligheid maar opnieuw vanuit wijsheid. Hier écht op vertrouwen gun ik elke ondernemer, inclusief mezelf uiteraard. Als we dit doorleven, laat het ons ervaren dat het streven naar alleen flow onzinnige échte flauwekul is.
Olaf Rutten
www.sharpenyourbusiness.nl
