Als je een eigen bedrijf hebt dan kan het zo maar zijn dat je af en toe een gevoel van eenzaamheid bekruipt. Er alleen voor staan, zelf keuzes moeten maken en hier alleen de verantwoordelijkheid voor moeten dragen. Zo’n eenzame periode heb ik zelf als een van de leerzaamste ervaren.
Start
Jaren geleden startte ik mijn bedrijf samen met een vriend, ik was nog erg jong, pas 24 jaar en op veel gebieden nog een beginneling. Na een jaar gaf de vriend aan dat hij wilde stoppen. Het ondernemerschap, de risico’s, het paste hem niet. Hij werd er onrustig van en zag er voor zichzelf geen toekomst in.
Ik begreep hem, het klopte ook en tegelijkertijd voelde ik mij er behoorlijk beroerd onder.
Nu stond ik er echt alleen voor, want in die tijd had ik nog geen personeel.
De eerste maanden heb ik geworsteld, geploeterd, geprobeerd. Bij tijd en wijle voelde ik me lusteloos en wist niet wat te doen. Het was wellicht de zwaarste periode bij de opbouw van het bedrijf.
Voor mij was netwerken, het delen van de alledaagse beslommeringen met andere ondernemers, hier niet het antwoord op. Van de meningen en goedbedoelde adviezen van andere ondernemers kwam ik alleen maar verder af te staan van wat ik zelf wilde. De waarden van anderen werden dan vermengd met mijn eigen waarden. Om dit weer te ontrafelen en helder te krijgen kostte mij veel energie. Hier ben ik daarom mee gestopt.
Nu moest ik wel bij mezelf te rade gaan, met mezelf in dialoog gaan over wat ik wilde met het bedrijf, wat ik erbij voelde. En juist toen ontwikkelde ik bij mezelf het vertrouwen en de wil om door te gaan. Opgeven was geen optie voor me, waar ik de moed vandaan haalde is voor mij ook nu nog onbekend.
Antwoorden
Ik wist dat de antwoorden alleen in mezelf te vinden waren. Wat wilde ik? Welke koers wilde ik varen? Hoe wilde ik het ondernemerschap voor mezelf invullen? Hoe en hoeveel wilde ik en kon ik werken?
Nu kan ik zeggen dat dit een van de belangrijkste periodes uit mijn ondernemerschap is geweest. Het door de omstandigheden teruggeworpen worden op mezelf was niet fijn, maar wel heel louterend.
Stap voor stap ging ik verder en vond met mijn eigen ondernemerschap uiteindelijk aansluiting bij waar ‘de markt’ ook behoefte aan had. Na een half jaar kon ik de eerste werknemer aannemen. Nog parttime en met een tijdelijk contract. Ik was voorzichtig. Uiteindelijk heb ik meer dan 20 jaar met haar samengewerkt.
Tweede helft
Nu ik in de tweede helft van mijn leven ben beland, steekt er een andere eenzaamheid de kop op. De wijsheid komt met de jaren en dit brengt met zich mee dat er ook ruimte is ontstaan om met een gepaste afstand de wereld en het ondernemerschap te aanschouwen. De roep om mezelf naar anderen toe te bewijzen is minder, omdat ik ondertussen weet dat dit niets oplevert. Niet voor mezelf en niet voor de ander.
De zin om te ondernemen is onverminderd groot. De uitdaging om ziel en zakelijkheid te verbinden loopt als een rode draad door mijn leven. Op mijn 18de koos ik voor de studies bedrijfseconomie en maatschappijleer. Een op het oog onmogelijke combinatie, zeker qua cultuur op de verschillende afdelingen. Vakinhoudelijk was het een perfecte combinatie, ik heb er veel geleerd.
De centrale vraag voor mij blijft: Hoe kan ik maatschappelijk relevant, betekenisvol ondernemen en tegelijkertijd de boekhouder ook blij laten zijn?
Een mooie uitdaging om met deze paradox te spelen. Hier dagelijks keuzes in maken gaat me gelukkig een stuk makkelijker af dan vroeger. De regelmatige eenzaamheid blijft, nu weet ik dat dit bij mijn bestaan als ondernemer hoort. Vanuit deze eenzaamheid ontstaan vaak de mooiste ideeën.
Dit te weten maakt het leven een flink stuk minder alleen en meer verbonden. Verbonden met iets waar de creativiteit en ideeën vandaan komen, hier heb ik verder geen woorden voor…
Meer over mijn werk is te vinden op www.sharpenyourbusiness.nl.
